W związku z interpelacją nr 26862 złożoną przez Pana Posła Pawła Kobylińskiego w sprawie działań mających zapobiec dyskryminacji na rynku pracy w najbliższych latach, uprzejmie informuję, że przepisy Kodeksu pracy zawierają szereg regulacji zakazujących dyskryminacji w zatrudnieniu. Zakaz dyskryminacji jest jedną z podstawowych zasad prawa pracy – zgodnie z art. 113 Kodeksu pracy jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy – jest niedopuszczalna.
Zakaz dyskryminacji, rodzaje dyskryminacji, a także skutki naruszenia tego zakazu zostały szczegółowo uregulowane w art. 183a – 183e Kodeksu pracy. Jak wynika z art. 183a § 1 Kodeksu pracy pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy. Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z wyżej określonych przyczyn (art. 183a § 2 Kodeksu pracy).
Kolejne przepisy Kodeksu pracy definiują dyskryminację bezpośrednią, pośrednią i molestowanie seksualne, określają przejawy dyskryminowania oraz działania nienaruszające zasady równego traktowania, zawierają również regulacje dotyczące równego traktowania w zakresie wynagrodzenia, a także regulacje chroniące pracownika korzystającego z zasady równego traktowania w zatrudnieniu. Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów (art. 183d Kodeksu pracy).
Przepisy odnoszące się do równego traktowania i ochrony przed dyskryminacją zawarte w Kodeksie pracy stanowią wdrożenie przede wszystkim dyrektyw Unii Europejskiej. Warto także podkreślić, iż katalog zawarty w Kodeksie pracy ma charakter otwarty.
Biorąc pod uwagę powyższe, można wymienić następujące dyrektywy wprowadzające w życie zasadę równego traktowania:
źródło: http://www.sejm.gov.pl/